Vox Luminis - Biber: Requiem - Opus Klassiek

Ook (zeer) oude muziek kan diep ontroerend zijn. Dat weten we niet alleen van Bach of Telemann. Neem het sublieme Requiem van Heinrich Ignaz Franz Biber (1644-1704), niet te verwarren met diens eveneens zeer getalenteerde muzikale zoon Carl Heinrich (1681-1749). Heinrich Ignaz Franz die we onder meer kennen van zijn Rozenkranssonates en zijn in Salzburg gecomponeerde, voor de plaatselijke Dom bestemde missen. 

Het Requiem is vijfstemmig, opgedeeld in vijf solo- en vijf ripieno-stemmen cdid worden begeleid door een vijfstemmig strijkersensemble (met een ware glansrol voor de soloviool) en drie trombones (ze zijn colla parte genoteerd en hebben tot taak de vocale alt-, tenor- en basstemmen te versterken). De compositie is bovendien dusdanig over verschillende secties verdeeld waardoor het contrast (ook qua bezetting!) de boventoon voert. De solo-aria's worden afgewisseld door groots opgezette meerstemmige of homofone delen, naast buitengewoon knap geconstrueerde fugapassages. Wat al in het inleidende Introïtus duidelijk wordt is dat Biber heeft zich veel moeite getroost om het werk als geheel een diep bewogen expressie mee te geven met, naarmate het werk vordert, tevens een stralend licht werpt op de onontkoombare sterfelijkheid van de mens. 

Lionel Meunier, bas, artistiek leider en dirigent van Vox Luminis, moet over de programmasamenstelling voor dit album goed hebben nagedacht, want de overige, zowel vocale als instrumentale, werken van Bibers tijdgenoten Christoph Bernhard (1628-1692), Johann Michael Nicolai (1629-1685) en Johann Joseph Fux (1660-1741) sluiten zich qua compositiearchitectuur maar ook textuur naadloos aan bij het centrale werk: het Requiem. 

Samen met het Freiburger Barockconsort (verbonden met het Freiburger Barockorchester) horen we het vocaal ensemble Vox Luminis weer op zijn best: qua stemvoering en balans vlekkeloos, tevens sterk (ver)beeldend en met het interpretatieve raffinement dat deze twaalf vocalisten blijkbaar als een tweede natuur bezitten. De kerk van Saint-Jean L'Évangéliste in het Belgische Beaufays ontpopt zich opnieuw als de ideale akoestische ruimte voor deze prachtige muziek.