Robin Ticciati & DSO - Bruckner: Symphony No. 6 - De Standaard

Wie van Bruckner houdt om zijn bedwelmende klankmassa’s schuift de Zesde symfonie misschien opzij als een luchtige outsider. Wie wil aantonen dat de vro- me Oostenrijker veel meer kon dan ‘symfonische wurgslangen’ maken (om het met Brahms’ woorden te zeggen) heeft aan de Zesde juist een smoking gun. Ze- ker in de versie van Robin Ticciati. Met kwieke tempi en beheerste uitbarstingen geeft hij dirigenten die Bruckner in sloom bombast smoren, lik op stuk. Het is wennen aan de soms nogal zuinige klank die hij uit de strijkers en houtblazers van het Deutsches Symphonie-Orchester haalt, maar dat houdt je oren wel fris om de gelaagdheid van deze symfonie volledig in je op te nemen. Verloren lopen in het gekrioel van ritmes en texturen is onmogelijk met het haarfijn reliëf van deze opname. Wij hebben Bruckner toch iets liever als een boa constrictor rond ons heen gestrengeld, maar dat maakt Ticciati’s frisse inzicht niet minder waar- devol.